او سال پیش مدتی پس از بهبودی نسبی به تمرینات پیش فصل پورتو اضافه شد و گمان می رفت که قصد دارد به فوتبال ادامه دهد ولی از همان ابتدا تردیدهایی در این زمینه وجود داشت.

کاسیاس بعد از بازگشت به تمرینات پورتو در توییتر خود نوشته بود:" بازگشت به کار، روز اول" ولی او از تمرین کردن با هم‌تیمی‌های خود خودداری کرد و در تست‌های پزشکی پیش‌فصل این تیم شرکت نکرد چون هنوز دوران نقاهت بعد از عمل جراحی را پشت سر می‌گذاشت.

 سپس اعلام شد که کاسیاس به عنوان مشاور مربی در پورتو حضور خواهد داشت و در طول فصل به میدان نخواهد رفت. در نهایت همین اتفاق نیز رخ داد و او بدون اینکه یک بازی انجام دهد، به کارش در پورتو پایان داد. باشگاه پرتغالی توانست قهرمان لیگ و جام حذفی شود و کاسیاس هفته گذشته میهمان افتخاری جشن قهرمانی این تیم بود.

گلر اسطوره ای رئال مادرید که سال 2015 به شکلی بد از این تیم جدا شد، زمستان گذشته برای ریاست فدراسیون فوتبال اسپانیا اعلام آمادگی کرده بود ولی چندی پیش کاندیداتوری خود را پس گرفت.

کاسیاس دوران فوتبال بسیار پرافتخاری را پشت سر گذاشت. او طی 16 فصل، 725 بازی برای رئال انجام داد و با این تیم فاتح 19 جام شد: سه لیگ قهرمانان، سه جام جهانی باشگاه ها، 2 سوپرکاپ اروپا، 5 لالیگا، دو کوپا دل ری، 4 سوپرکاپ اسپانیا

در پرتغال او دو عنوان قهرمانی لیگ، دو جام حذفی و یک سوپرکپ را با پورتو فتح کرد.

با پیراهن تیم ملی اسپانیا 167 بازی انجام داد و حاصل کار 1 جام جهانی، دو جام ملت های اروپا بود. او با تیم زیر 20 ساله های اسپانیا هم یک قهرمانی جهان را کسب کرده بود.

کاسیاس 5 بار در تیم منتخب سال فیفا قرار گرفت و 5 بار نیز از نگاه اداره امار و تاریخ فوتبال، عنوان بهترین گلر دنیا را به خود اختصاص داد.

متن بیانیه خداحافظی ایکر کاسیاس: « سلام به همه.... امروز یکی از مهمترین و البته سخت ترین روزهای زندگی ورزشی ام است. بالاخره لحظه وداع رسید.

دوران فوتبالم از 30 سال پیش شروع شد و مسیری طولانی را هم طی کردم. مثل هر مسیری پستی و بلندی هایی را تجربه کردم و لحظات خوب و بدی را پشت سر گذاشتم ولی حالا که به گذشته نگاه می کنم، بی تردید می گویم که ارزشش را داشت.

شانس این را داشتم تا بتوانم خودم را وقف حرفه ای کنم که عاشقش بودم. چیزی که بیش از همه مرا خوشحال می کرد؛ یعنی فوتبال.

وقتی کودک بودم، در زمین های محله ام فوتبال بازی می کردم. در ناوال کروز و موستلس و سپس در کمپ ورزشی قدیمی رئال مادرید تا اینکه توانستم تجربه بازی در مهمترین و بزرگترین ورزشگاه های دنیا را پیدا کنم. به خصوص در دو ورزشگاه مهم و خاطره انگیز زندگی ورزشی ام، سانتیاگو برنابئوی مادرید و دو دراگائوی پورتو.

به گذشته گه نگاه می کنم، می بینم که به دلیل تمام موفقیت هایی که کسب کردم، چه انسان خوشبختی هستم، نه فقط به خاطر کسب جام های فوتبالی که از لحاظ انسانی نیز توانستم رشد کنم.

امروز برای من روز دشواری است ولی نه یک روز غم انگیز. خودم را انسان خوش شانسی می دانم که توانستم تا به اینجا برسم. برای تمام افتخاراتی که کسب کردم و.... باید بگویم که از هر جهت خوشحالم.

نمی خواهم بدون تشکر از همه کسانی که در این مسیر به من کمک کردند، به حرف هایم پایان دهم.

از خانواده ام به خاطر تمام فداکاری هایی که انجام دادند تا من به این نقطه برسم و اینکه اجازه دادند رویاهایم تبدیل به واقعیت شوند. شما قطعا بحش مهمی از همه آن چیزی هستید که در فوتبال به آنها رسیدم.

از همسرم، دو فرزندم مارتین و لوکاس...ممنون برای تمام حمایت های تان. برای تمام ساعت هایی که به خاطر فوتبال نتوانستم کنارتان باشم. ممنون که مرا درک کردید و حامی من در این راه بودید. بدون حمایت های شما همه چیز سخت تر می شد.

از باشگاه هایم:

 رئال مادرید جایی که تمام زندگی ام آنجا رقم خورد. آنجا رشد کردم و به من همه چیز آموختند. رئال باعث پیشرفتم شد و قطعا در انسانی که به آن تبدیل شدم، نقش اصلی را دارد.

پورتو که مرا برای آنچه بودم انتخاب کرد و اجازه داد چیزهایی جدید از زوایایی دیگر یاد بگیرم. اینکه فرصت شناخت یک باشگاه خوب و شهری که عاشقش شدم را به من داد. پورتو همیشه در قبلم خواهد ماند و همواره جزئی از این باشگاه خواهم بود.

از روسای باشگاه هایی که در آنها بازی کردم به خاطر اینکه اجازه دادند رویاهایم را دنبال کنم.

از تمام هم تیمی هایم که بدون آنها امکان نداشت به افتخارات کنونی برسم. از مربیانم که به من اعتماد کردند و به من چیزهای زیادی یاد دادند. از مربیان تیم های ملی اسپانیا که اجازه دادند به فوتبال کشورم خدمت کنم و بزرگترین جام ها را بالای سر ببرم.

از هوادارانی که حامی من بودند و با توقعات شان باعث شدند من بهترین نمایش ها را برای کسب موفقیت های بزرگ داشته باشم.

من مدیون همه هستم و باید بگویم که تک تک شما در این ماجراجویی فوتبالی من نقشی حیاتی داشتید.

ولی به خصوص ممنونم از فوتبال که اجازه داد بخشی از این ورزش فوق العاده باشم. اینکه اجازه داد زندگی ای پر از عشق و شور و هیجان را تجربه کنم. روزها و لحظات شادی را به من تقدیم کرد و اجازه داد به عنوان یک ورزشکار و انسان رشد کنم. اجازه داد که لحظات زیبایی را با انسان هایی باورنکردنی تقسیم کنم. ممنون که به من همه چیز دادی.

خیلی واضح می دانم که این نقطه پایان نیست. سفرم اینجا به اتمام نخواهد رسید. این مسیر ادامه دارد و مطمئنم که به زودی بار دیگر یکدیگر را ملاقات خواهیم کرد. امروز دروازه ای که اجازه داد به عنوان یک گلر رشد کنم را ترک خواهد کرد. سه تیر دروازه ای که همیشه مدیونشان هستم وشک ندارم که دلتنگ شان خواهم شد. آنجا دوستان وفادارم، آنجا دستکش هایم را خواهم آویخت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: